Menu
Osnovni potencijali rasta beogradske ekonomije nisu više jeftini resursi i niske zarade, već dobra infrastruktura, saobraćajna pristupačnost, univerzitetski centri i društvena odgovornost. Beogradska privreda mora da izvozi više, da uvozi manje, da nastavi da koristi više znanja, a manje energije, da manje troši resurse, a više domaću pamet – koja je jedini resurs koji se korišćenjem uvećava.
Beograd je najznačajniji trgovinski centar u regionu, samim tim je trgovina jedna od najznačajnijih grana u njegovoj privredi. Trgovina se smatra integrativnom delatnošću svake privrede. Njen razvoj direktno podstiče proizvodnju, inovativnost ponude, zapošljavanje i razmenu, ne samo na lokalnom, domaćem, već i na međunarodnom, globalnom nivou. Trgovina stvara najjače i najdirektnije veze sa svetom, te, sem ekonomskog, ima i veliki društveni uticaj.
Beograd je jedan od najstarijih evropskih gradova, u kojem se grade kapaciteti najmodernijih karakteristika, poput građevina u okviru Beograda na vodi, mostova i kula. Njegovo bogato kulturno-istorijsko nasleđe, prirodne lepote, kulturni, sportski i kongresni događaji, postojeći turistički kapaciteti, sredstva i napori koji se ulažu u privlačenje turista, već sada su zaslužili rastuću tražnju za boravkom, odmorom i provodom turista. Ostvareni rezultati jasno govore da Beograd nema samo turističke potencijale, već sposobnost da ih i sve efikasnije koristi.
Industrijski pogoni više nisu u centru, već se grade na periferiji. Najškolovaniji ljudi više ne rade samo na univerzitetu i u institutima, bankama, državnoj upravi, već i u privredi, proizvodnji. Najveći prosek zarada nije u firmama koje imaju sedište u centru grada, već na celom području Beograda. Fabrike više nisu u komšiluku, već u industrijskim zonama, a do njih se ne dolazi uskim ulicama, već autoputem i vozom. Sve ovo ukazuje da se industrija u svetu dinamično menja, a vizija razvoja Beograda prati te promene.
Dugoročni cilj razvoja poljoprivrede je definisan kao razvoj konkurentnog i tržišno orijentisanog poljoprivrednog sektora zasnovanog na intenzivnoj proizvodnji, prirodnim resursima područja, novim tehnologijama, koji je usklađen sa rastućom tražnjom beogradskog tržišta, visokim ekološkim standardima i promenama na međunarodnom tržištu poljoprivrednih proizvoda.
